نیمه ی هر ماه
عیار مهتاب و اولین سلام تو
خویشاوند می شوند
می خواهم تمام انارهای دنیا مخاطبم باشند
برای این آواز
قصد کرده ام تو را دو رکعت برای دلم
بلند بلند بخوانم
باران حواسش نیست!!
بگذار از آسمان نوازش ببارد.......
بهانه نوشت: دستم به شاخه های مهربانیت نمی رسد کمی شانه خم کن!!
من نوشت: یک بغض هنوز کال مانده است میان حنجره زخمی شعرهایم.....
آسمان نوشت: دیگر از بر شده است دلم این شبهای بی ستاره را
خدا نوشت: امشب پنجره ی آغوشت را باز بگذار...!!!!
تموم شد.